pazar günü Ervayla oynarken Erva yere düştü kolundan tuttum çektim.sonra dengemi kaybettim Erva beni kolumdan çekti ama kalkmadım o da asılınca bende bir çığlık ve ağlama başladıki koşarak geldi annemle Rümeysa teyze mutfaktan.ağlamaktan canım çıkacaktı gözlerim döndü bayılacağım zannetti annem elimi yüzümü yıkamasa kesin bayılırmışım öyle diyolar.hemen apar topar hastaneye gittik.gitmede istemedim ya neyse.güya yakın diye hemen devlet hastanesine gittik ama tıklım tıklım üstelik ortapedi doktoru da yokmuş.gittik özel hastaneye hemen annemle çok iyi bir doktor abi vardı benimle konuşmaya çalıştı konuşurken muayneye başladı derken başladım yine bağıra bağıra ağlamaya annem tam bana sarılmıştı ki (o da bayılacaktı neredeyse beni öyle görünce) doktor abi bitti dedi.meğerse kolum çıkmış dirsekten.bi 10-15 dakka bekleyin dedi.beklerken beklerken bi baktık ki kolum geçmiş.hastane dönüşü anneme diyorum ki bugünlük çilekli süt alalım mı hastayım ya kullanayım bu durumu bari:))
Allahım annemi şimdi anladım bize bişey olduğu zaman canım çekiliyo derdi çok iyi anladım ANNE OLDUM ANLADIM. kuzumu öyle görünce ilk kez böyle ağladı hani normalde çok ağlar ama yok böyle bir ağlama gözleri kaydı çocuğumun resmen ya bayılacaktım bende az kalsın dizlerimin bağı çözüldü tabiri cazise Allahım kimseyi evlat acısıyla sınamasın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder