önceki gün beşiğimden uçacaktım az kalsın iyiki annem yanımdaydı,dizlerimin üstüne oturup elime ne geçerse aşağı atıyorum sonra bakıyorum emziğim mendilim oyuncaklar derken kendim bayağı bi sarkmışım ki farkında değilim annemin müdahalesiyle kurtuldum:))sonra ne mi oldu ne olcak hemen beşiğim aşağı kaydırıldı malumunuz park yataklardan beşiğim alt katmana inmiş bulunuyor iki gündür:))
dün akşamda babamın dizine tutunarak ayağa kalkmayı başardım kendim tek başıma yaptım hemde mutlu oldum hep ayakta durmak istiyorum artık sonra annem koltuk minderlerini kaldırdı (onlar yüksek geliyo kolum yetişmiyor)koltuğun tahtasına tutunarak ayağa kalktım yamuk yamuk da adım attım biraz oh ne ala çok mutlu oldum çok hiç oturmadım annem ayaklarım ağırmıştır diye oturtuyo ben kalkıyorum :))gecede tabi yattığım yeri beğendim ilk 3 saat falan sonra ağlarsın bir güzel karnımı doyurdum uyudum sonra bi daha ağla bidaha sabah da erkenden uyandım annemide uyandırdım ben uyudum daha sonra ama annem uyuyamadı :))) madem öyle işte böyle.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder